Christine Mulder
Stien van anne
Hieronder lees ie Christine's meerst recente bi'jdraoge veur Stellingwarver Zaeken
Vaege zaeken en zwaore smaeken - Geheime Stellingwarver gerechten deur Stien van Anne en Boele van Jan
Koolde billen en hiete bliksem
Za’k je now es wat vertellen of hej’ ‘t al heurd. Van de kleinzeune van Triene? Tjerk, was bi’j zien beppe op ‘e boerderi’je doe et al een peer daegen aorig vreuren hadde. Sund de jongen van ‘t zoemer naor de brugklasse gong, was dit al de dadde studiedag. De veurige keer dat Tjerk zoe’n dag allienig thuus was, gong, laowe zeggen, alles niet hielemaole goed, dat de dochter van Triene wol him niet weer thuus laoten, wiels zi’jzels naor et wark mos.
“Beppe, al mien vrunen bin op et ies. Mag ik d’r ok henne?”
“Daor komt niks van in. Hier blieven, he’k mit je moeder ofpraot. Aj’ daorginder ommetoolteren, he’k gien zicht op je.”
“Mar dan krieg ik last van fomo.”
“Aj’ jokte hebben, moej’ krabben.”
“Fo-mo, beppe! The fear of missing out…” Tjerk rolde ongeleuvig mit de ogen “Duhuh…”
“Die viere, waor aj’ et over hebben, vermaekt heur ok wel zonder jow. Haele me veur de hiete biksem veur vanaovend mar es even een maantien appels uut et hokke.”
Ontevreden kreeg Tjerk de oolde klompen van zien pake en toogde naor de tuun. Bi’j et hokke vul him et oge op ‘e bevreuren sloot aachter et arf. Machtig! Kon hi’j toch mooie filmpies maeken! Et arf lag wat hoger as et laand an de aandere kaante van de sloot, waordeur Tjerk zoe’n anderhalve meter langes een glibberige slootkaante klimmen mos om bi’j et ies te kommen. Veurzichtig zette hi’j iene voete op et bruun-gelige ies, wiels hi’j zien I-phone al filmende omhogens hul. Op et mement dat hi’j mit zien gewicht op et ies leunde, gebeurde d’r van alles toegelieke. Deurdat et zaachte ies onder de klompe wegzakte, verleur Tjerk et evenwicht, onderwiels bleef de tillefoon opnemen hoe hi’j klaude naor iene van de toeken van de appelboom, hoe disse ofbrak en Tjerk mit een schreeuw deur et zaachte ies in ‘e dreksloot vul, hi’j as eerste konterleerde of zien tillefoon et nog dee en doe, in plak van op et uutknoppien te drokken, mit zien koolde, natte vingers et filmpien in de groepsapp van zien klasse zette. Doe hul et apperaotien d’r mit op. Et was juust dàt gebeul dat beppe uut huus haelde. Ze zag hoe heur kleinzeune korende en tot de bost in de ieskoolde dreksloot ston. Heufdschuddende bun ze een touw om 'e appelboom en gooide dat naor de jongen.
“Ie klimmen d’r zels mar uut. En drekt onder de douche, want ie stinken as een mudde. Ie kleden je buiten bi’j de deure uut, daenke d’romme!”
Evenpies laeter zag Triene vanuut de keuken nog krek hoe Tjerk naor de badkaemer glipte, mit billen, zo rood as appelwangegies.
Za’k je now es wat vertellen of hej’ ‘t al heurd. Van de kleinzeune van Triene? Tjerk, was bi’j zien beppe op ‘e boerderi’je doe et al een peer daegen aorig vreuren hadde. Sund de jongen van ‘t zoemer naor de brugklasse gong, was dit al de dadde studiedag. De veurige keer dat Tjerk zoe’n dag allienig thuus was, gong, laowe zeggen, alles niet hielemaole goed, dat de dochter van Triene wol him niet weer thuus laoten, wiels zi’jzels naor et wark mos.
“Beppe, al mien vrunen bin op et ies. Mag ik d’r ok henne?”
“Daor komt niks van in. Hier blieven, he’k mit je moeder ofpraot. Aj’ daorginder ommetoolteren, he’k gien zicht op je.”
“Mar dan krieg ik last van fomo.”
“Aj’ jokte hebben, moej’ krabben.”
“Fo-mo, beppe! The fear of missing out…” Tjerk rolde ongeleuvig mit de ogen “Duhuh…”
“Die viere, waor aj’ et over hebben, vermaekt heur ok wel zonder jow. Haele me veur de hiete biksem veur vanaovend mar es even een maantien appels uut et hokke.”
Ontevreden kreeg Tjerk de oolde klompen van zien pake en toogde naor de tuun. Bi’j et hokke vul him et oge op ‘e bevreuren sloot aachter et arf. Machtig! Kon hi’j toch mooie filmpies maeken! Et arf lag wat hoger as et laand an de aandere kaante van de sloot, waordeur Tjerk zoe’n anderhalve meter langes een glibberige slootkaante klimmen mos om bi’j et ies te kommen. Veurzichtig zette hi’j iene voete op et bruun-gelige ies, wiels hi’j zien I-phone al filmende omhogens hul. Op et mement dat hi’j mit zien gewicht op et ies leunde, gebeurde d’r van alles toegelieke. Deurdat et zaachte ies onder de klompe wegzakte, verleur Tjerk et evenwicht, onderwiels bleef de tillefoon opnemen hoe hi’j klaude naor iene van de toeken van de appelboom, hoe disse ofbrak en Tjerk mit een schreeuw deur et zaachte ies in ‘e dreksloot vul, hi’j as eerste konterleerde of zien tillefoon et nog dee en doe, in plak van op et uutknoppien te drokken, mit zien koolde, natte vingers et filmpien in de groepsapp van zien klasse zette. Doe hul et apperaotien d’r mit op. Et was juust dàt gebeul dat beppe uut huus haelde. Ze zag hoe heur kleinzeune korende en tot de bost in de ieskoolde dreksloot ston. Heufdschuddende bun ze een touw om 'e appelboom en gooide dat naor de jongen.
“Ie klimmen d’r zels mar uut. En drekt onder de douche, want ie stinken as een mudde. Ie kleden je buiten bi’j de deure uut, daenke d’romme!”
Evenpies laeter zag Triene vanuut de keuken nog krek hoe Tjerk naor de badkaemer glipte, mit billen, zo rood as appelwangegies.
Hiete bliksem veur drie personen.
Neudig: .
• 250 gram krummige eerpels
• 250 gram zute appels
• 250 gram deurregen turfgerookt spek
• betien botter
• zolt en peper naor smaek
• 250 gram krummige eerpels
• 250 gram zute appels
• 250 gram deurregen turfgerookt spek
• betien botter
• zolt en peper naor smaek
Schel de eerpels en de appels en hael et klokhuus uut de appel.
Doe de hiele appels en eerpels in een panne mit een ‘vinger diep’ waeter en leg et spek d’r bovenop.
Breng an de kook en laot 20 tot 40 menuten koken mit et lid op ‘e panne.
Hael et spek uut de panne, stamp de appels en eerpels tot een dikke bri’j. D’r kan wat botter gebruukt wodden om et wat smeuiiger te maeken.
Sniede et spek in dobbestienties van ongeveer ien bi’j ien centimeter en reur disse deur et eerpel-appel mengsel. Zolt en peper naor smaek toevoegen.
+31 (0)61 34 08 114
